POEM: Niemandsdal (Dutch)

Geknield, in tranen van blijdschap
en gebukt door het juk van pijn.
Doordrenkt, afgemat.
Onttrokken en doordacht.

Neem me mee, laat me gaan
Til me op, laat me staan
Zie het licht dat schijnt op mijn gezicht,
Zie de vraag die schrijnt van mijn gezicht

Naakt en ontkleed, leeg en ontleed
Laat me gaan, laat me staan.

26 September 2018 – 11:36